© Coralien.nl. Mogelijk gemaakt door Blogger.

Roosje, roosje, roosje, rood

Ik hou van ze: Rozen.
Ze blijven mooi: zo teer en breekbaar!
Vroeger was het al een van m'n lievelingsliedjes, en Dianne is ook dol op dit lied:



Knaapje zag een roosje staan
Roosje op de heide
' t Had zo'n keurig kleedje aan
Snel is hij er heen gegaan
't Was of het hem beide
roosje, roosje, roosje, rood
roosje op de heide



't Knaapje zei: ik pluk u af
Roosje op de heide
't Roosje zei: ik weer u af
En ik prik u voor uw straf
Wilt gij, dat ik lijde
roosje, roosje, roosje, rood
roosje op de heide



En het wilde knaapje brak
't Roosje op de heide
't Roosje weerde zich en stak
Maar de knaap rukt van de tak
't Roosje op de heide
roosje, roosje, roosje, rood
roosje op de heide

Hollands Kant

Wat was ik de afgelopen dagen blij dat het zonnetje er was, kon ik lekker met de kindertjes eindje fietsen.
Nou, dat heb ik geweten! Want het was enorm zweten...

Maar gelukkig was er nog wat Hollands Kant wat we konden plukken.
Fluitekruit oftewel Hollands Kant, wat is een prachtig bloementje langs de weg! Vroeger was het feest als pa of de buurman fluitjes voor ons wilde snijden...

Hier siert het een vaasje wat ik voor 20 cent op de rommelmarkt heb gevonden. Leuk hoor, lekker scheumen voor kleine prijsjes...
Al loop ik wel met een grote boog om de echte rommelkramen heen... :D

Kleine meid, grote meid

Wat wordt ze al groot! Woensdag werd ze al drie jaar...
Dit was de uitnodiging voor haar verjaardag:
Kaarsjes aansteken...
En weer uitblazen...
Een fijne dag was het! En ze is zó enorm verwend, volgens mij hoef ik de eerste maanden geen speelgoed meer aan te schaffen!
Gerrald dubbel blij: krijgt hij van de speel-o-theek twee speeltjes i.p.v. een voor hem en een voor Dianne...

Pioenroos en de maagden

Je zult wel bij de titel denken: Wat betekend dat?
Het gaat over een stilleven. Maar met een diepere gedachte erachter...
Op tafel staat een bosje met prachtige pioenrozen, tjonge wat kan ik daar van genieten!
Want het blijven ontzettend mooie bloemen. Met hun vele blaadjes op zo'n steeltje, een klein wonder.
Bij de vaas staat ook een afbeelding (een gedeelte van een schilderij) met daarop de maagden.
De vijf wijze en de vijf dwaze maagden. Wachtend op de bruidegom. Maar allen in slaap gevallen. Maar daar wordt geroepen: De bruidegom komt! Gaat uit, hem tegemoet!
En ach, daar komen de vijf dwaze maagden achter dat zij geen olie in hun lampen hebben.
Vragend kijken zij de vijf wijze maagden aan: Geeft ons van uw olie, want onze lampen gaan uit. Maar nee, dat is onmogelijk, dan komen de vijf wijze maagden misschien ook olie te kort. De vijf dwaze maagden moeten in allerijl olie gaan kopen.

De vijf wijze maagden, daar gaan zij, met de bruidegom naar de bruiloft. En de deur werd gesloten.

De vijf dwaze maagden komen te laat.
Bij welke groep horen wij? Hebben wij olie (dat is het ware geloof door de liefde krachtig*) in onze lampen (de belijdenis van ons christelijk geloof*)? Zijn wij gereed als de Bruidegom Jezus Christus wederkomt?

(* Kanttekeningen bij Mattheus 25 : 1-12)

Koninginnedag: Het Uilenbos

Het is alweer heel wat daagjes geleden, maar als ik de foto's bekijk dan lijkt het wel gisteren!
Wat hebben wij genoten! Van koninginnedag bedoel ik...
Kijk zelf maar:
Het Uilenbos Lunteren heeft een leuke kinderboerderij en een heerlijke speeltuin.
Geweldig leuke plek dus om met de kids een middagje te vertoeven...
We hadden echt geen kind aan ze! En wat is mooier dan ze enorm te zien genieten?!
Overigens, ik had wel medelijden met de geitenmoeders: ze waren allemaal net bevallen. Je zou maar zo'n kudde kinderen om je heen hebben springen terwijl je net een loodzware klus hebt gedaan...
Best lastig om uit 240 foto's een paar te kiezen voor de weblog en hun album...
Dat is wel een van de grootste problemen van digitaal fotograferen *smile*

De liefste papa en mijn geweldige man:
Gelukt!
Want dat is een 'probleem' van Gerrald, hij kan geen moment stil zitten...
Zou hij soms op z'n pappie lijken? :D
Een tante noemt hem 'Turbo'. Een naam die hij helemaal waar maakt, want lekker even zitten doet hij niet zoveel. Hij moet altijd rondcrossen, en versleept letterlijk alles wat hij tegenkomt.
O ja, en wees niet bang, mama is niet continue met de camera in de weer, hoor!
Een half uurtje en dan is het weer goed geweest. Dan heb ik weer genoeg gekke bekken voor het archief... Trouwens, meestal neem ik de camera helemaal niet mee, veel te bang dat het fotograferen gaat overheersen...